برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
مادران و پدران خوب همیشه می خواهند به فرزندشان کمک کنند. اما وقتی دلبستگی وجود دارد، والدین هر گونه استقلالی را از کودک سلب میکنند،کودک یاد نمیگیرد که به هیچ وجه برای خودش کاری انجام دهد. فردی که به این روش بزرگ شده است فقط می تواند اعتماد به نفس پایینی داشته باشد و در تعیین حد و مرز مشکل داشته باشد. به گفته مشاوران، رابطه همبستگی رابطه ای است که در آن هر دو طرف برای ارزش عقاید، احساسات و هویت خود کاملاً به شخص دیگر متکی هستند. چند علامت هشداردهنده به شما کمک میکند تشخیص دهید که آیا رابطهای که با فرزندتان - یا حتی با والدین خودتان - دارید یا نه. اگر به این نشانهها توجه کنید، ممکن است راحتتر این تمایلات را بشکنید - تمایلاتی که مثلاً شامل رفتار منفعلانه-پرخاشگرانه یا تمایل به سرزنش کردن کودک به خاطر احساسات خود هستند. اگر فرزندتان یک قانون تعیین شده را زیر پا گذاشت، می توانید او را سرزنش کنید تا در آینده رفتار بهتری داشته باشد. اما آیا وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام می دهد که قبلاً به او توضیح نداده اید، سرزنش می کنید؟ یا بیشتر به او می گویید که دلیل عصبانیت، ناامیدی یا ناراحتی شماست، بدون اینکه دلیل روشنی برای آن وجود داشته باشد؟ رفتار منفعل-پرخاشگرانه همچنین می تواند وابستگی مشترک را تقویت کند. به عنوان مثال، این می تواند به این معنا باشد که والدین به رفتار نادرست فرزندشان با چرخاندن چشمان خود، به هم زدن درها یا سکوت یخی واکنش نشان می دهند. روانشناس می گوید: کودکان می آموزند که در تماس بودن با احساسات خود یا صادق بودن در مورد احساسات خود برای آنها بد است. والدینی که به طور منظم رفتار منفعلانه-پرخاشگرانه نسبت به فرزندشان دارند، می توانند به توانایی آنها در برقراری ارتباط مثبت در روابط بعدی آسیب بزنند. میزان کمک به فرزندتان در زندگی روزمره نشانگر خوبی است برای اینکه آیا شما به هم وابسته هستید یا خیر. البته اگر به فرزندتان در حل یک مشکل ریاضی کمک کنید یا به او نشان دهید که چگونه کارهای خانه را انجام دهد، خوب است. کریستی اورستریت می گوید، اما اگر به طور مداوم و با همه چیز به او کمک کنید، آنوقت این کار روی اعتماد به نفس کودک تأثیر منفی می گذارد. رواندرمانگر میگوید: «این گونه است که شما کودکی را تربیت میکنید که بعداً باید از دیگران بپرسد که چه کاری انجام دهند - به جای کسی که از خود میپرسد: فکر میکنم الان باید چه کار کنم ؟ » برای جلوگیری از این امر، میتوانید مثلاً از فرزندتان بپرسید که در چه زمینهای به کمک نیاز دارد - و اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد. والدین همچنان میتوانند پس از رشد فرزندانشان رفتارهای وابسته به هم از خود نشان دهند. اغلب خود را در فقدان مرزها نشان می دهد. به عنوان مثال، والدین همبسته اغلب از فرزند بالغ خود می پرسند که بالاخره چه زمانی می توانند انتظار نوه داشته باشند. "به عنوان یک شوخی، می تواند خنده دار باشد. اما اگر این یک کودک سابقاً وابسته باشد که اکنون به یک بزرگسال همبسته تبدیل شده است، احتمالاً فکر میکند، "اوه یک دقیقه صبر کنید." مشکل من چیست شاید باید بچه دار شوم و کمی بیشتر به خودم فشار بیاورم.' این درمانگر می گوید حتی اگر هنوز واقعاً برای آن آماده نباشید. ۵/پدر و مادرت بی خبر جلوی در خانه تو هستند. روش دیگری که والدین دلبسته بر فرزندان خود تأثیر می گذارند این است که از نظر فیزیکی از مرزهای خود عبور کرده و بدون اطلاع قبلی در خانه خود ظاهر شوند. شاید این را از پدر و مادرتان بدانید. اگر والدین احساس می کنند کنترل کاملی بر زندگی فرزندشان دارند و بدون اطلاع قبلی در خانه یا محل کارشان حاضر می شوند یا با آنها تماس می گیرند و پیام می دهند تا پاسخی دریافت کنند - ممکن است به این معنی باشد که هویت خود را به طرز ناسالمی با هویت فرزندشان مخلوط کرده اند.
5 نشانه وابستگی مشترک بین والدین و فرزند
۱/وقتی همه چیز بد پیش میرود، فرزندتان را مقصر میدانید.۲/وقتی فرزندتان کار اشتباهی انجام می دهد، چشمانتان را می چرخانید یا سکوت می کنید.
۳/شما تمام کارها را برای فرزندتان انجام می دهید.
۴/والدینتان مدام از شما می پرسند که چه زمانی بچه دار می شوید؟